تو این روزهای نسبتا سخت و بد (از همه لحاظ indecision)یکی از چیز هایی که خیلی دوسش دارم و بهم کمک میکنه تا همه چیز رو درک کنم موزیک هست.البته نه هر موسیقی ؛ یک خواننده هست که واقعا دوسش دارم و توی صداش دارو داره.

محمدرضا شایع. البته این به خاطر این نیست که اسم هامون یکیه به خاطر اینکه توی موزیکاش چرت و پرت نمیگه و قشنگ باهات دردودل میکنه.

از خودش به عنوان پروردگار قلم یاد میکنه ولی ازش به عنوان پروردگار خالی یاد میکنم.

(احتیاج دارم بهم اعتماد کنی بدون امضا همین!بهت همه گند هامو بگم،بشنویو یدونه چرا نگی)*احتیاج دارم اینجانب محمدرضا شایع


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها